ေဟာသမွ်ေျပာသမွ် ေသာက

ယေန႔ေခတ္
အေျခအေနကုိ
အရင္သုံးသပ္ၾကည့္ျခင္း

အရင္ကအေၾကာင္းေတြကုိျပန္လည္ကာစဥ္းစား စိတ္ထဲမွာအျငင္းပြားခဲ့ရတဲ့ရက္ေတြကမနည္းေတာ့..............။

၀ိမုတၱိ ေခတ္ရဲ့အေျခအေနေတြကလဲတမ်ိဳးတဖုံနဲ႔ေျပာင္းလဲေနျပီေလာ......ဟု...သုိ႔ေလာသုိ႔ေလာ.....................

ေတြးေတာယုံမွားသံေတြကအသိအာရုံစိတ္ထဲမွာဆူညံေနေတာ့....ကဗ်ာေတြ.ေတာင္ျခစ္ေျမာက္ျခစ္.ျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့.....မုိးလုံးဟိန္းတဲ့ ေကသရာဇာျခေသၤမင္းကလဲ အသံမထြက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး....ေခတ္၏ေရွ႔သုိ႔သာ..တဲ့ထုတ္ထားတဲ့စာအုပ္ေတြတစ္အုပ္ျပီးတစ္အုပ္သာထုိင္ဖတ္လုိက္တယ္ေလ..................

ျဖစ္သမွ်ကံအေၾကာင္း အင္းလ်ားကံေစာင္းကုိေျပာင္း...........................ဦးေပါ့.။

ေဗဒင္ေတြ

ေနရာေရြ႔ကုန္ၾကျပီ

ေဟာခ်က္ကေတာ့ ကြက္တိပါပဲ မွန္ေတာ့မွန္တယ္မွားတယ္ဆုိတဲ့စကားကလဲရွိေသးေတာ့..အရမ္းၾကီးေတာ့

မကြက္တိပါဘူး....ေဗဒင္ဆရာကဘာေဟာသလဲဆုိရင္.မနက္ျဖန္ရက္ရာဇာ...ဘာကုိလုပ္လုပ္ေကာင္းတယ္

သဘက္ခါ ျပႆဒါး..ဘာကုိလုပ္လုပ္မေကာင္းဘူး...အဲဒီရက္ရာဇာျပႆဒါးနဲ႔ အျငင္းပြါးေနတုန္း ျဗဳံးဆုိ
လူတစ္ေယာက္ကုိ ဆုိင္ကယ္က၀င္တုိက္လုိက္တာ.အဲဒီလူလည္းေဆးရုံေရာက္ေပါ့..သူကလည္းကၽြန္ေတာ္

ရဲ့အသိထဲကပါပဲ...ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကုိေမးၾကည့္ေတာ့...သူကလည္းေဗဒင္ေမးျပီးကျပန္လာတာ..တဲ့

ေဗဒင္ဆရာကဘာေျပာလုိက္သလဲဆုိရင္...ဒီေန႔က ရက္ရာဇာဆုိေတာ့ မနက္ျဖန္မင္းရဲ့ထံကုိအဂၤါနံ၀င္ကိန္း

ရွိတယ္..လုိ႔ေျပာေတာ့သူကစဥ္းစားရင္းနဲ႔အဂၤါနံကုိလုိက္ရွာ.လမ္းေလွ်ာက္လာတာေပါ့..အဲဒီမွာ မထင္မွတ္ပဲ

ဆုိင္ကယ္တုိက္လုိက္ေတာ့..သူ႔ဆီမွာ အဂၤါနံ၀င္သြားေတာ့တာေပါ့ အဲဒါထက္ဆုိးတာက အဂၤါနံေနာက္တစ္ခု

ျဖစ္တဲ့ေဆးရုံကုိေရာက္သြားေတာ့တာပါပဲ......အဲဒါသာၾကည့္ေတာ့.ေဗဒင္ဆရာေဟာတဲ့တြက္ကိန္း..........

ဒီေန႔ရက္ရာဇာ....ဘာကုိလုပ္လုပ္ေကာင္းတယ္.ဆုိတဲ့စကားက..ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္သြားေတာ့တာေပါ့.....

အဂၤါနံေတာ့မွန္တယ္..ရက္ရာဇာေတာ့မမွန္ဘူး.....ကဲဘယ္လုိလဲ...............။

သူတုိ႔ေျပာတဲ့စကား

မွန္သလား၊မွားသလား

ေဗဒင္ဆရာေျပာတဲ့ရက္ရာဇာနဲ႔ျပႆဒါး..၊ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္သြားတဲ့ဆုိင္ကယ္တုိက္တဲ့..ဟုိဘသားေခ်ာ

စိတ္ထဲမွာလုံးလည္လုိက္သြားတာေတာ့.စာေရးသူပါပဲ....ေဗဒင္ကပဲမွန္သလား....ကၽြန္ေတာ္ကပဲမွားသလား.

ကၽြန္ေတာ္ကပဲမွန္သလား ..ေဗဒင္ကပဲမွားသလား..........အဲဒါမွဂြကေတာ့ခပ္က်က်...................................

ေလကလဲခပ္ရုိင္းရုိင္းေလးတုိက္တဲ့ညေနခင္းမွာ......ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးေပါက္ရင္း......ေရးျဖစ္ခဲ့တာေပါ့

မွန္ေတာ့မွန္တယ္နည္းနည္းေတာလြဲေနတယ္......................................။

ငယ္ငယ္တုန္းကရထားတဲ့ကဗ်ာေလး

ဒုိ႔မ်ားစာေပ သင္ေလးတုန္းက

တဘုန္းဘုန္းရုိက္ ၾကိမ္လုံးမုိက္ကုိ

အူလုိက္သဲလုိက္မုန္းမိတယ္.......။

ေၾသာ္..........အခုေတာ့

ဆရာနဲ႔ေ၀း ၾကိမ္လုံးနဲ႔ကြာ
ကုိယ့္ေျမကုိယ့္ရပ္၊ ကုိယ္ဇာတ္ကုိယ္ခင္း

ကုိယ္မင္းကုိယ္လုပ္ ကုိယ္အုပ္ခ်ဳပ္မွ

ၾကီးလွေမတၱာ ျမတ္ဆရာနဲ႔

ဆရာလက္သုံး ေရႊၾကိမ္လုံးကုိ

ေန႔ညမျပတ္ လြမ္းမိတယ္.....။

ျမစ္တစ္စင္းရဲ့သက္ျပင္း

ဧရာရဲ့အားမာန္

အလံမထူႏုိင္ေတာ့

ရန္သူပစ္တဲ့

ျမွားခ်က္ကုိပဲ

ေရွာင္ေနရတာေပါ့..........။

ေယာင္ေတာင္ေတာင္ဘ၀နဲ႔

အလြမ္းေတြ

အိပ္ေမာက်ေစဦး.............။

ဒီဘ၀ဒီမွ်နဲ႔သာ

ေၾကခ်င္ပါသည္................။

ဟင္း...............................။

ကုိယ္တုိင္ေရးတဲ့ကဗ်ာ

ကာရံမသိ

ကဗ်ာဟန္မရွိ

ဆရာဟန္အျပည့္နဲ႔

လိပ္ျပာေတြ..........။

စိတ္ေစရာ

အတိတ္ေ၀ဒနာ

အဆိပ္ေျဖစရာ

မရွိ.......................။

ဘယ္ကဗ်ာ

ဘယ္စာ

ဘယ္လကၤာတို႔က

ခ်ီးမြမ္းေနလုိ႔လဲ......။

ခပ္ည့ံည့ံျဖစ္ေနေတာ့

မခ်ီးမြမ္းလဲ

မအံ့ၾသပါဘူး.........။

ခ်ီးမြမ္းလဲ

မအံ့ၾသပါဘူး.........။

ကုိယ့္ဘ၀ကုိထုဆစ္

အတုအျဖစ္နဲ႔

ေနရာယူေနတဲ့

စာေတြ

ကဗ်ာေတြ

လကၤာေတြ

ေသာက္ေသာက္လဲလုိ႔

ကုိယ္တုိင္ေရးထဲကဗ်ာေလ

အလိမ္အညာေတြမ်ားလြန္းတယ္

ကုိယ့္ဥာဏ္ကုိယ္အသုံးခ်မႈမရွိ

သူတပါးအထံမွဆြဲၾကည့္

အဲဒါကဗ်ာဆရာလား...........။

ကုိယ့္ဘ၀ကုိယ္ထူေထာင္

အူေၾကာင္ေၾကာင္လုပ္ေနတာလား...။

ကဲကဗ်ာဆရာေရ....

တခါလာလည္း

ဒီစကားလုံး

ဒီအဓိပၸါယ္..........

အက္ေၾကာင္းေနလဲထပ္ေနဆဲ

ကဗ်ာလမ္းထဲမွာေတာ့

ကဗ်ာၾကမ္းေတြသာေမြ႔ေလ်ာ္ဖုိ႔ရွိ

ခပ္မုိက္မုိက္အသိေတြနဲ႔

ကၽြန္ေတာ္လဲ..............

ကဗ်ာေတြေရးမိေရးရာ

ေတာင္ျခစ္ေျမာက္ျခစ္နဲ႔ေပါ့

တစ္ညလုံးေလ...............................။

ဘ၀ကေပးတဲ့အသိတရား

ေနတုိင္းပဲဆုိသလုိ အဟံ အေ၀ေရာ ေဟာမိ ဟူေသာတရားကပါးစပ္ထဲမွမထြက္အရာရာကုိဘုရားဘုရား

တေနရေသာေခတ္ျဖစ္ေနသည္။ဟုိတေန႔ကလဲ အဟံ အေ၀ေရာ ေဟာမိ ဆုိလုိက္လုိ႔ခဲနဲ႔ေပါက္ခံရသည္

ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကပဲကံမေကာင္း၍လားမသိ ဘာလုပ္လုပ္ဘာကုိင္ကုိင္အေျပာအဆုိနဲ႔ကလည္းမလြတ္

ဘ၀ေပးထားတဲ့ကံၾကမၼာကလည္းမေကာင္း ၊ဘာလုပ္လုိ႔ဘာကုိင္ရမွန္း...ဟင္း........... တခါတေလ စိတ္၏

လြတ္ေပါက္ကုိရွာခ်င္ေတာ့လည္း အေႏွာက္အယွက္ေတြကမ်ားႏုိင္လြန္းလုိ႔မနည္းေရွာင္ေနရသည္မွာလဲ

ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီျဖစ္သည္..။..ခႏၱီ ဆုိတာခံႏုိင္တဲ့သူမွာတည္တာကုိ ခႏၱီလုိ႔ေခၚတာလား ဒါမွမဟုတ္

သီးခံႏုိင္တဲ့သတၱိကုိ ခႏၱီလုိ႔ေခၚတာလား ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနတဲ့အေတြးေတြနဲ႔ေရာေႏွာလုိ႔ ညကလဲ

အိပ္လုိမေပ်ာ္ခဲ့ျပန္ဘူး ဘ၀ကုိလက္ႏွက္ခ်ရေတာ့မလို႔ျဖစ္ေနျပန္ျပီ သာသနာျပဳဖုိ႔ဆုိတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကေလး

ရွိေနေပလို႔ေပါ့ ႏုိ႔မုိ႔ဆုိရင္ေတာ့ လႊမ္းမုိးဆုိထားတဲ့သီခ်င္းတစ္ပုစ္လုိလြမ္းျပလုိက္မယ္ သီခ်င္းေလးကဘာတဲ့

ေရႊေက်းတမာ တဲ့ေ၀ဟင္လမ္းကပဲပ်ံပ်ံ ေျမျပင္လမ္းကပဲျပန္ျပန္အိမ္ကုိအျမန္ေရာက္ဖုိ႔အေရးၾကီးတယ္

မေန႔ကလဲ ယႆႏုဘာ၀ေတာ နဲ႔ရလာတဲ့၀တၳဳ တစ္ေယာက္ေခ်းလုိ႔ေပးလုိက္ရျပန္ေကာဗ်ာ အဲဒါၾကေတာ့

အဟံ အေ၀ေရာ ေဟာမိ လဲမကူညီႏုိင္ေတာ့ဘူးထင္တာပဲ....။ေနာက္ထပ္ ၀တၳဳမရွိလုိ႔ ေဆြမ်ိဳးအိမ္ကုိသြားျပန္

ေတာ့လည္း အိမ္ကရန္ကုန္မွာေလ ရန္ကုန္မွာဆုိေတာ့အိမ္ေတြကနံပါတ္ေတြနဲ႔  အဲဒီအိမ္နံပါတ္ေတြကုိ

လုိက္ရွာတယ္မေတြ႔ဘူး သူတုိ႔ေနတာကအိမ္ယာနဲ႔ေနတာ တုိက္နံပါတ္ရယ္အခန္းနံပါတ္ရယ္သိမွရတာ

ဆုိေတာ့ တုိက္နံပါတ္ေတာ့သိတယ္ အခန္းနံပါတ္မသိလုိ႔ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔လွည့္ျပန္ခဲ့ရတယ္ ....................။

ဆုိးလုိက္တဲ့ဘ၀ကြာ ကုိယ့္ေနရာကုိယ္ေနျပန္ေတာ့လည္းၾကမ္းပုိးကထုိးလုိက္ ျခင္ကကုိက္လုိက္နဲ႔

ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ခႏၱီလုပ္ခဲ့ရတဲ့ရက္ေတြကလည္းမနည္းေတာ့ဘူး.....။ေသခ်ာစဥ္းစားလုိက္ျပန္ေတာ့လည္း

ေနတတ္ရင္ေကာင္းတယ္မေနတတ္ရင္မေကာင္းတဲ့ဘ၀ ေအာ္ ျဖစ္သမွ်ဒုကၡေတြေရ ..အမွ်..အမွ်..အမွ်

နဲ႔ပဲလုပ္တတ္တာလုပ္ရင္း ေရွ႕ဆက္ရဦးမယ့္ဘ၀ ဒီတခါေကာင္းေအာင္ပဲျပဳျပင္လုိက္ေတာ့မယ္..........

သာဓု............(၃)ၾကိမ္...............။

ပန္းျပန္ခုိက္ၾကဳံ မၾကဳံ

(က) စံပယ္တဲ့ေလးရုံ

မေလးေမာင္မပန္ထုိက္

ပန္းျပတ္ခုိက္ၾကဳံ.....။

အပြင့္ရယ္စုံ

တငုံျဖင့္က်န္ပါေသး...။

ပန္ခ်င္သူပ်ိဳ႕ေမာင္ၾကီးရယ္

ေခါင္းျဖီးခဲ့ေလး.........။

(ခ) စံပယ္တဲ့ေလးရုံ

မေလးေမာင္မပန္ထုိက္

ပန္းျပတ္ခုိက္ၾကဳံ

အပြင့္ရယ္စုံ

တငုံျဖင့္က်န္ပါေသး......။

ပန္းခ်င္သူလူအမ်ားတုိ႔ရယ္

ဆံပင္ကုိေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေအာင္.

ေခါင္းျဖီးလုိ႔ထား.........။

ခပ္ငယ္ငယ္အရြယ္သူငယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကအမွတ္ရခဲ့ေသာကဗ်ာေလးျဖစ္သည္။ထုိကဗ်ာေလးကုိ

ျပန္၍ဖတ္မိတုိင္း ငယ္ငယ္ကဘ၀ကုိျပန္ျမင္ေယာင္မိလွ်က္သားျဖစ္သြားခဲ့သည္..။သုိ႔ေသာ္ ငယ္ငယ္က

ရထားေသာ(က)ကဗ်ာသည္ ေသးဟူေသာအပုိဒ္ႏွင့္ေလး ဟူေသာအခ်ပုိဒ္တုိ႔တူညီေသာေၾကာင့္ထုိကဗ်ာ

ကုိ  ေဒြးခ်ိဳးဟုကဗ်ာတတ္သိပညာရွိတုိ႔မိန္႔ဆုိခဲ့ပါသည္......။ထုိေၾကာင့္ငယ္ငယ္ကရထားေသာကဗ်ာသည္

ကာရံႏွစ္ထပ္ညီေသာေၾကာင့္ေလးခ်ိဳးဟူ၍၎၊တစ္ပုိဒ္ထဲဖတ္လွ်င္ေဒြးခ်ိဳးဟူ၍၎၊ေခၚဆုိႏုိင္ေသာေၾကာင့္

ကဗ်ာတတ္သိပညာရွိတုိ႔၏ ခ်ီးမြမ္းျခင္းကုိ ခံရေသာကဗ်ာတစ္ပုဒ္အျဖစ္စာဖတ္သူတုိ႔ရင္ထဲ၀ယ္တည္ရွိေန

လွ်က္ရွိသည္...............။

(ခ)ကဗ်ာကုိစပ္ဆုိေသာကဗ်ာဆရာအေၾကာင္းကုိအရင္ေလ့လာဦးမည္...။သုိ႔မွသာလွ်င္ ကဗ်ာ၏အရသာ၊

အႏွစ္သာရကုိသိႏုိင္မည္ျဖစ္၏..။(ခ)ကဗ်ာကုိ..တရားေဟာဓမၼကထိကတပါးထံမွၾကားသိခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါသည္

တရားပြဲတပြဲကုိသြားေရာက္၍နာေသာအခါထုိဓမၼကထိကႏွင့္တည့္တည့္ပင္တုိးပါေတာ့သည္..။မလြဲသာ

မေရွာင္အေျခအေနမုိ႔နာသြားရေသးသည္မွာလဲအမွန္ပင္...ပရိသတ္မ်ားကလဲ ထုိဓမၼကထိက၏အသံကုိ

ေတာ္ေတာ္ေလးၾကိဳက္ႏွက္သက္သည္ကုိေတြ႔ရသည္ မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္းမွာတရားပြဲစေတာ့၏

ထုိဓမၼကထိကလည္း ပထမဦးဆုံးဘုရားကုိဂါထာတစ္ပုစ္ႏွင့္ရွိခုိးျပီးေနာက္ ထုိ(ခ)ကဗ်ာကုိရြတ္ေတာ့သည္

အစကေတာ့ဟုတ္မလုိလုိ ေနာက္ေတာ့ကဗ်ာကရွဴးသြားသည္၊ ဘယ္လုိျဖစ္ပါသနည္းေပါ့.........။

ကဗ်ာကုိသူရြတ္တာေတာ့အမွန္ ကဗ်ာႏွစ္ပုဒ္၏အဓိပၸါယ္ကလည္းထပ္တူထပ္မွ် သုိ႔ေသာ္ အဘယ္ေနရာ

တြင္ လြဲသြားသည္ကုိေသခ်ာျပန္၍စဥ္းစားၾကည့္ေသာအခါ.ေသးဟူေသာအပုိဒ္ႏွင့္ ထား ဟူေသာအပုိဒ္၊တုိ႔

ဘယ္လုိနည္းႏွင့္မွ် ဆက္စပ္၍မရေသာ ကာရံမညီေသာကဗ်ာပင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထုိကဗ်ာကုိ .............

ကဗ်ာတတ္သိပညာရွိတုိ႔ခ်ီးမြမ္းဖြယ္ရွိပါဦးမည္ေလာ့...........။ထုိဓမၼကထိကသည္လည္း.......ကဗ်ာပညာရွင္

ျဖစ္ပါဦးမည္ေလာ့.......ထုိကဗ်ာတုိ႔၏အဓိပၸါယ္မွာ ဘုရားငါးဆူပြင့္ေသာကမာၻကုိဘဒၵကမာၻဟုေခၚဆုိရသည္

ထုိဘဒၵကမာၻတြင္ ပြင့္ေတာ္မူျပီးေသာဘုရားမွာ ေလးဆူရွိသြားျပီးျဖစ္ေတာ့၏ ထုိ႔ေၾကာင့္က်န္ရွိေတာ္မူေသာ

အရိေမေတၱယ်ဘုရားပြင့္ေတာ္မူေသာအခါတြင္ ပန္ျဖစ္ေအာင္ပန္လုိက္ပါဟူေသာအဓိပၸါယ္သေဘာသုိ႔

သက္ေရာက္သြားပါသည္.......။စင္စစ္အမွန္ထုိကဗ်ာ၏အဓိပၸါယ္မွာ ဘဒၵကမာၻႏွင့္မဆုိင္ ဘုရားငါးဆူႏွင့္

လဲမဆုိင္ အရိေမေတၱယ်ဘုရားႏွင္းလည္းမဆုိင္ ထုိကဗ်ာကုိ ျမန္မာကဗ်ာပညာရွင္မ်ားကဖြင့္ဆုိထားေသာ

ေၾကာင့္ထုိကဗ်ာသည္ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈကဗ်ာပင္ျဖစ္ေတာ့၏....။ထုိဓမၼကထိကေဟာပုံမွာ အလြန္ပင္

ေကာင္းေသာ္လည္း ကဗ်ာ၏အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္ကုိေသခ်ာမသိေသာေၾကာင့္ ထုိဓမၼကထိကသည္

ကဗ်ာမတတ္သူသာတည္း........ဟုဆုိရေပလိမ့္မည္...ထုိေၾကာင့္ကဗ်ာပညာရွိျဖစ္လုိသူသည္ကဗ်ာစပ္သည့္

အခါကဗ်ာ၏ကာရံကုိညီေအာင္ထားရမည္ကုိယ္ပုိင္အေတြးအေခၚလည္းရွိရမည္၊စာအုပ္စာေပလူ႕မိတ္ေဆြ

ဆုိသည့္အတုိင္းစာအုပ္စာေပကုိလဲမ်ားမ်ားဖတ္ေပးရမည္၊.............မ်ားမ်ားဖတ္မွသာကဗ်ာစပ္သည့္အခါ
အဓိပၸါယ္နက္နဲေသာကဗ်ာတုိ႔ကုိအထုိက္အေလ်ာက္စပ္တတ္ေပလိမ့္မည္..........သုိ႔ပါေသာေၾကာင့္
ကဗ်ာခ်စ္သူကဗ်ာစပ္သူမ်ားသည္ကာရံညီေသာကဗ်ာတုိ႔ကုိစပ္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔
ကၽြန္ေတာ္ေရႊညာေျမမွ ေတာင္းဆုျပဳရင္း ........................ဘ၀အေမာေျဖစရာေတာေဟမ၀ါသုိ႔
တခါတေခါက္လာေရာက္က်ပါလုိ႔ဖိတ္ေခၚလုိက္ပါရေစ...................................................။

ဆရာအုိ၏အေမြ

ဆရာအုိမွာ

ဇရာေဖာက္ျပန္

ေရာဂါထန္၍၊ကြယ္လြန္ခဲ့ရွာသည္တကား.။

ဆရာ၏အေလာင္း၊ခႏၵာေဟာင္းကုိ

ထေနာင္းရိပ္ေ၀၊သုႆန္ေျမ၌

တပည့္သားခ်င္း၊ေဆြးမ်ိဳးရင္းတုိ႔

ဂူသြင္းျမဳတ္ႏွံၾကရွာ၏ 
ကာလေသာၾကာ

ဆရာ၏ဂူထုံးျဖဴျဖဴလွ်င္

ေနပူက်ဲက်ဲ၊မုိးေရထဲ၌

ျပိဳလတ္ပ်က္စီးခဲ့ေလျပီ

ျမင္ျမင္သမွ် သခၤါရမုိ႔

အုိနာေသၾကပ်က္စီးၾကသည္

ေလာကတံထြာ ဓမၼတာပါတကား.....။
ၾကည္ျဖဴေမတၱာ ေစတနာျဖင့္

ပညာအေမြ ျဖဳိးျဖိဳးေ၀လွ်က္

ဆရာအုိက ေပးေ၀ငွသည္

ဒုိ႔တေတြသာ ျမိဳ႕ေနၾကာလည္း

တုိးပြါးခုိင္ျမဲတည္ေနဆဲ.......။

အညာသားေလး........................ေရႊညာေျမ

သာသနာအတြက္

ဒုိ႔ျပည္ ဒုိ႔ရြာ ဒုိဘာသာကုိ

ဒို႔သာမေစာင့္ ဘယ္သူေစာင့္လိမ့္...။

ဒုိ႔တုိက္ ဒုိ႔တာ ဒုိ႔သာသနာကုိ

ဒုိ႔သာမေစာင့္ ဘယ္သူေစာင့္လိမ့္..။

ဘာသာေစာင့္ေရး..

အစဥ္ေတြးေသာ္၊

သင္.ေတြး.အံ.ရြတ္၊မခၽြတ္မုခ်၊

က်က္မွတ္မွလွ်င္၊

ဗုဒၵလမ္းစဥ္ျမဲလိမ့္ေသာ္

ဒုကၡကင္းစင္ရွဲလိမ့္ေသာ္.................။