ေနတုိင္းပဲဆုိသလုိ အဟံ အေ၀ေရာ ေဟာမိ ဟူေသာတရားကပါးစပ္ထဲမွမထြက္အရာရာကုိဘုရားဘုရား
တေနရေသာေခတ္ျဖစ္ေနသည္။ဟုိတေန႔ကလဲ အဟံ အေ၀ေရာ ေဟာမိ ဆုိလုိက္လုိ႔ခဲနဲ႔ေပါက္ခံရသည္
ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကပဲကံမေကာင္း၍လားမသိ ဘာလုပ္လုပ္ဘာကုိင္ကုိင္အေျပာအဆုိနဲ႔ကလည္းမလြတ္
ဘ၀ေပးထားတဲ့ကံၾကမၼာကလည္းမေကာင္း ၊ဘာလုပ္လုိ႔ဘာကုိင္ရမွန္း...ဟင္း........... တခါတေလ စိတ္၏
လြတ္ေပါက္ကုိရွာခ်င္ေတာ့လည္း အေႏွာက္အယွက္ေတြကမ်ားႏုိင္လြန္းလုိ႔မနည္းေရွာင္ေနရသည္မွာလဲ
ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီျဖစ္သည္..။..ခႏၱီ ဆုိတာခံႏုိင္တဲ့သူမွာတည္တာကုိ ခႏၱီလုိ႔ေခၚတာလား ဒါမွမဟုတ္
သီးခံႏုိင္တဲ့သတၱိကုိ ခႏၱီလုိ႔ေခၚတာလား ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနတဲ့အေတြးေတြနဲ႔ေရာေႏွာလုိ႔ ညကလဲ
အိပ္လုိမေပ်ာ္ခဲ့ျပန္ဘူး ဘ၀ကုိလက္ႏွက္ခ်ရေတာ့မလို႔ျဖစ္ေနျပန္ျပီ သာသနာျပဳဖုိ႔ဆုိတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကေလး
ရွိေနေပလို႔ေပါ့ ႏုိ႔မုိ႔ဆုိရင္ေတာ့ လႊမ္းမုိးဆုိထားတဲ့သီခ်င္းတစ္ပုစ္လုိလြမ္းျပလုိက္မယ္ သီခ်င္းေလးကဘာတဲ့
ေရႊေက်းတမာ တဲ့ေ၀ဟင္လမ္းကပဲပ်ံပ်ံ ေျမျပင္လမ္းကပဲျပန္ျပန္အိမ္ကုိအျမန္ေရာက္ဖုိ႔အေရးၾကီးတယ္
မေန႔ကလဲ ယႆႏုဘာ၀ေတာ နဲ႔ရလာတဲ့၀တၳဳ တစ္ေယာက္ေခ်းလုိ႔ေပးလုိက္ရျပန္ေကာဗ်ာ အဲဒါၾကေတာ့
အဟံ အေ၀ေရာ ေဟာမိ လဲမကူညီႏုိင္ေတာ့ဘူးထင္တာပဲ....။ေနာက္ထပ္ ၀တၳဳမရွိလုိ႔ ေဆြမ်ိဳးအိမ္ကုိသြားျပန္
ေတာ့လည္း အိမ္ကရန္ကုန္မွာေလ ရန္ကုန္မွာဆုိေတာ့အိမ္ေတြကနံပါတ္ေတြနဲ႔ အဲဒီအိမ္နံပါတ္ေတြကုိ
လုိက္ရွာတယ္မေတြ႔ဘူး သူတုိ႔ေနတာကအိမ္ယာနဲ႔ေနတာ တုိက္နံပါတ္ရယ္အခန္းနံပါတ္ရယ္သိမွရတာ
ဆုိေတာ့ တုိက္နံပါတ္ေတာ့သိတယ္ အခန္းနံပါတ္မသိလုိ႔ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔လွည့္ျပန္ခဲ့ရတယ္ ....................။
ဆုိးလုိက္တဲ့ဘ၀ကြာ ကုိယ့္ေနရာကုိယ္ေနျပန္ေတာ့လည္းၾကမ္းပုိးကထုိးလုိက္ ျခင္ကကုိက္လုိက္နဲ႔
ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ခႏၱီလုပ္ခဲ့ရတဲ့ရက္ေတြကလည္းမနည္းေတာ့ဘူး.....။ေသခ်ာစဥ္းစားလုိက္ျပန္ေတာ့လည္း
ေနတတ္ရင္ေကာင္းတယ္မေနတတ္ရင္မေကာင္းတဲ့ဘ၀ ေအာ္ ျဖစ္သမွ်ဒုကၡေတြေရ ..အမွ်..အမွ်..အမွ်
နဲ႔ပဲလုပ္တတ္တာလုပ္ရင္း ေရွ႕ဆက္ရဦးမယ့္ဘ၀ ဒီတခါေကာင္းေအာင္ပဲျပဳျပင္လုိက္ေတာ့မယ္..........
သာဓု............(၃)ၾကိမ္...............။
No comments:
Post a Comment