အေျဖမရွိတဲ့ပုစာၧ

ဘ၀ရဲ့

အတိတ္ကဒဏ္ရာေတြနဲ႔

လြင့္ပါးေနေသာပုစာၧမ်ား

စိတၱဇရဲ့သေရာ္သံေတြေအာက္မွာ

ငုိခ်င္းခ်ကုန္ျပီေပါ့......။

ေ၀ဒနာသခင္မလဲ

မတတ္ႏုိင္

ေသရာပါအလြမ္းေတြကလဲ

မတတ္ႏုိင္..

ေခြယုိင္လုိလဲက်

ျပန္မထႏုိင္ေတာ့ဘူးတဲ့ေလ........။

အေျဖမရွိတဲ့ဘ၀ပုစာၧေတြကုိ

ထုိင္ဖတ္ေနရေတာ့တာေပါ့..........။

ေလ့လာျခင္း

ေျခာက္ကပ္တဲ့
ရာသီစက္၀န္းထဲမွာ

စိတ္ဓါတ္ေတြလဲ
ေျခာက္ကပ္ေနလ်က္
အရာရာက
ေျပာင္းလဲျပီးေတာ့
ေနခ်ိန္မွာလဲ
သစ္ရြက္ေတြသာ
သစ္ပင္အုိၾကီးကုိ
စြန္႔ခြါလုိ႔ေလ.....။

ရုိးတံကက်ဲ
ေနပူရဲ့ဒဏ္ကုိ
အလူးအလဲ
ခံစား.................။

ဥာဏ္မ်ားတဲ့

ရာသီ.................။

ခါေတာ္မွီခ်ိန္တဲ့

ေလးရူးေတြ
ခုန္ေပါက္ေနလုိ႔ေပါ့........။

ညီမူရာခန္းမေဆာင္မွာေတာ့

အလြမ္းေတြသာ

အိပ္ေမာက်ေန..

ဘ၀အေမာေတြကလဲ

သစ္ရြက္ေရာ္ေတြလုိ
ေလမွာ၀ဲျပန္ေန

ဟန္ခ်က္မညီတဲ့

ျပဇာတ္ကဗ်ာ

ကာရံမညီလဲမတတ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး........

ေျပာခ်င္သလုိသာ
ေျပာလုိ္က္ေတာ့..........................။

ျဖစ္ခ်င္သလုိပဲျဖစ္မယ္..............။