အ၀ိဇၹာပိတ္ကာစုိ႔
မိစာၧျမိဳ႕ျပင္ျပင္။
ကၠ႒ာလုိ႔ခင္မင္လွ်င္
လြင္႔စင္ျပီမလဲြ...အရုိးစုအပုပ္ေကာင္ကုိ။
အဟုတ္ေရာင္မ်ားထင္ၾကေလး...........။
အရုိးစုရုပ္တေစၧကုိ
အဟုတ္ေလကုိယ္ထဲ..၊အပုပ္ရည္စုိရႊဲလုိ႔
ရြံ႕မစဲသူငါ..ေသြးသည္းေခ်ျပည္သလိပ္ေတြက
တည္မစိမ့္လႊမ္းျပန္ေတာ့တာ..
သုိ႔ကေလာက္ရြံစရာကုိ..
ကၽြန္တဏွာမက္စြဲလုိ႔စက္၀ဲမွာအေထြေထြ
မြန္းနစ္ၾကေလ.....။
တဏွာပူးတဲ့အရူးေတြမွာ
အမူးမေျပပင္ပန္းရွာၾကေလး .....။
တဏွာဖမ္းတဲ့အကမ္းေတြမွာ
အပန္းမေျပပင္ပန္းရွာၾကေလး...။
တဏွာၾကိဳက္တဲ့အမုိက္ေတြမွာ
အဟုိက္မေျပပင္ပန္းရွာၾကေလ......။
ပစၥည္းရွာအလုပ္ႏွင္႔ေနပုပ္လုိ႔ရက္ကုန္
ႏွေျမာလုိ႔အသက္ကုန္တယ္
တြက္ပုံျဖင့္မေကာင္း၊ခုလုိႏွင့္သံသာေဗြမွာ။
ခႏၵာေတြမ်ားခဲ့စေတာင္း။
အသက္ေမြးမႈစခန္းပုိေအာင္၀မ္းကုိသာနင္ေၾကာင္း
ေလးဆယ္ေက်ာ္အရြယ္ေႏွာင္းကာမွ
သူၾကြယ္ေလာင္းလုပ္ခ်င္။
မုိးကုန္ျပီထြန္မခ်ခ်င္ႏွင့္ရြံစရာ့မ်ားဖုိ႔ျဖစ္အင္
ႏြားအုိၾကီးအေမာ့သင္သလုိ
မေလွ်ာ့လ်င္ဘ၀ဆုံးရွာေတာ့
အစတုံးႏွင့္အဆင္လြဲဖုိ႔သာျပင္
တရားသုိ႔မသက္၀င္လ်င္
အခက္နင္ၾကဳံေတြ႔လိမ့္ေလး........။
No comments:
Post a Comment