ေအးျမတဲ့လေရာင္
အေမွာင္မရွိ
တိမ္လႊာဖုံးတဲ့ခါ
လေရာင္လဲ
ေမွာင္အတိ...။
ဘ၀ရဲ့အလင္းေရာင္
အေမွာင္မရွိ
ဒုကၡအေမွာင္ဖုံးတဲ့ခါ
သူဘ၀လဲ
ေမွာင္အတိ...။
အေမွာင္ဖုံး
ေရွာင္ပုန္းတဲ့သံသရာ
သမုဒယ၀ဋ္အတြင္းမွာ
ညြတ္ကြင္းမိလုိေနတာ။
ၾကဳံဆုံလာ
ဒီသံသရာကုိျဖင့္
ငါလဲငါစိတ္ကုိ
ငါထိမ္းလုိ႔
ငါမယိမ္းေအာင္ျဖင့္
ေသာကရမၼက္သိမ္းလုိ႔
ေလာကအျပစ္မွိန္းလုိ႔ရယ္
ျငိမ္းေပေတာ့
ျငိမ္းေပေတာ့.................။
No comments:
Post a Comment